Test Honor 3C – Honorowy budżetowiec

Flagowe telefony znanych marek mają wiele zaawansowanych funkcji, rozbudowane nakładki systemowe i… wysokie ceny. Na przekór temu idzie marka Honor wywodząca się z firmy Huawei. Producent wprowadził do swojego portfolio smartfon 3C. Dzięki pewnym kompromisom specyfikacji technicznej za ok. 600 zł dostarcza on sporo funkcji, które zazwyczaj są zarezerwowane dla droższych modeli.

Pięciocalowy model z czterordzeniowym procesorem za 600 zł? Każdy, kto zna choć trochę rynek smartfonów, wie, że takie połączenie musi się wiązać z pewnymi kompromisami. Zobaczmy, gdzie zaoszczędziła marka Honor.

Zestaw i wykonanie

            Zestaw, w którym jest sprzedawany 3C, przedstawia się dość skromnie. Poza ładowarką z odpinanym kablem microUSB w pudełku nie znajdziemy nic więcej, brakuje np. słuchawek.

Z przodu urządzenia, nad ekranem zauważymy głośnik do rozmów, czujniki (zbliżeniowy i światła), obiektyw aparatu oraz diodę sygnalizacyjną.

Poniżej matrycy umieszczono trzy przyciski: cofnij, home i menu. O ile to, że nie są to przyciski ekranowe, może się podobać, to brak podświetlenia utrudnia korzystanie ze smartfonu w zaciemnionych miejscach. Kolejne klawisze znajdują się na prawej krawędzi: dwa od głośności i włącznik.

W dole jest ulokowany port microUSB (bez OTG), a górna krawędź zawiera złącze mini jack. Spoglądając na tył, ujrzymy w samej górze oko głównej kamery z diodą doświetlającą i mikrofon, a w samym dole – głośnik.

Obudowa jest dobrze spasowana i nie wygina się, ale jej jakość nie zachwyca, smartfon wydaje się „bardzo plastikowy”. Pod pokrywą znalazło się miejsce dla baterii 2 300 mAh, dwóch kart microSIM i jednej microSD do 32 GB.

Ekran i głośnik

Pięciocalowy ekran IPS o rozdzielczości 1 280 x 720 pikseli sprawuje się dobrze. Wyświetlacz ma ładne kolory i jest dobrze widoczny w słońcu. Przydatna jest opcja ustawienia temperatury barw, rzadko spotykana w tanich smartfonach.

Niezbyt wygodny jest domyślny (można go zmienić) sposób odblokowania ekranu dziwnym gestem przesunięcia. Zawsze trzeba się chwilę namęczyć.

W ustawieniach ekranu znajdziemy ponadto opcje obsługi za pomocą dotyku – tryb jednej ręki, gesty lub zwiększoną czułość, która pozwala korzystać ze smartfonu w rękawiczkach.

Spośród gestów najciekawsze wydaje się dwukrotne puknięcie, które odblokowuje ekran. Ten sam efekt zapewni przeciągnięcie palcem od jednej z czterech krawędzi, co otwiera od razu podstawowe aplikacje. Niestety, bardzo łatwo wtedy o przypadkowe włączenie wyświetlacza przy wyciąganiu lub w kieszeni. Ponadto potrząśnięcie układa ikonki na ekranie, a odwrócenie telefonu wycisza alarmy.

Głośnik użyty w 3C z włączonymi z poziomu menu efektami DTS cechuje przyzwoita jakość dźwięku. Nic nie trzeszczy, gra nawet ładnie. Za to sama głośność nie wybija się ponad przeciętną.

Specyfikacja

Smartfon jest napędzany przez układ MediaTek MT6582 z czterema rdzeniami ARM Cortex-A7 o taktowaniu 1,3 GHz i grafiką Mali-400 MP2. Taki chip, zależnie od optymalizacji, może zapewniać komfortową pracę, ale w Honorze 3C najwyraźniej jej zabrakło. I tak dość przeciętny wynik (19 933 punktów) w AnTuTu nie przekłada się na płynność. Smartfon pracuje dobrze, ale zdarzają mu się przycięcia. W grach nie oczekujmy wiele. To kilkuletni układ, który umożliwi grę w ciekawsze tytuły, ale niejednokrotnie wiąże się to ze spadkami płynności. Prostsze gry nie stanowią najmniejszego problemu, tak jak typowe aplikacje.

Wewnętrzna pamięć o wielkości 8 GB wystarczy do podstawowej pracy. Jeżeli to okaże się niewystraczające, możemy zaopatrzyć się w kartę microSD do 32 GB i wskazać ją jako domyślne miejsce zapisu aplikacji. Każdorazowo po przestawieniu domyślnej pamięci zapisu trzeba zrestartować smartfon. Niestety, programy, które utworzyły swoje dodatkowe dane w innym ustawieniu, będą raportować, że pliki są nieobecne. Jeśli decydujemy się na microSD, najlepiej wybrać ją od razu przy pierwszym włączeniu smartfonu.

Łączność

Honor 3C świetnie sobie radzi z połączeniami bezprzewodowymi. Bluetooth i Wi-Fi bardzo dobrze łapią sygnał, GPS dostrzega satelity po kilkunastu sekundach z włączoną transmisją danych. Zabrakło LTE, ale w tym segmencie standard ten jest rzadkością. Pozostaje za to sprawnie działające 3G. Honor 3C nie obsługuje też NFC, ale znów raczej nie oczekujemy go za takie pieniądze.

Podobnie jak wiele telefonów z niższej półki, także i Honor 3C obsługuje Dual SIM. Do dyspozycji użytkownika są dwa gniazda microSIM, jedno pracuje w standardzie 3G, drugie 2G. Aero2 w czasie testów nie stwarzało problemów.

Emotion UI

Znany z linii Huawei i Honor interfejs Emotion UI znajdziemy w starszej wersji 2.0. Niestety, sam Android też ma mniej świeże wydanie, bo 4.2.2.

Pierwszą zmianą w stosunku do oryginalnego Androida jest pozbycie się menu aplikacji. Wszystkie ikony programów są dostępne na pulpitach, podobnie jak w iOS. Na szczęście typowo androidowe widżety pozostały, nawet kilka swoich dorzucił Honor.

Jedną z przydatnych aplikacji są Motywy, które mogą zmienić wygląd całego interfejsu. Inne ikony programów, tapety, typy blokady ekranu i ich wygląd, kolorystyka, wygląd menu, przejścia pomiędzy ekranami. Domyślnie mamy trzy do wyboru, ale kilkadziesiąt znajdziemy w Internecie z poziomu aplikacji. Pulpit możemy też przestawić w tryb prosty, gdzie zobaczymy duże kafelki aplikacji (własne możliwe do dodania) i widżety z czasem i pogodą oraz kalendarzem.

Ciekawym dodatkiem są tryby oszczędzania energii – na polecanym domyślnie inteligentnym Honor 3C działa ponad dwa dni (przy bardzo intensywnym użytkowaniu – jeden dzień), a oszczędny dodaje kilka godzin. Funkcja ta umożliwia też monitorowanie i wyłączenie energochłonnych aplikacji, które działają w tle, i oszacowanie czasu, jaki jeszcze telefon wytrzyma bez ładowania.

Na pulpitach modelu 3C znajdziemy kilka innych programów producenta, m.in.: menedżer telefonu, notatki, prosty menedżer plików, pogodę, latarkę, rejestrator dźwięku, radio FM, a także takie dodatki, jak: Bitcasa (dysk w chmurze), Facebook, Kingsoft Office (pakiet biurowy) czy Twitter.

Aparat

Główny, tylny aparat 3C ma rozdzielczość 8 Mpix, a przedni – 5 Mpix. To dużo jak na selfie, więc sprawdza się w tym wyśmienicie. Nie musicie nawet klikać – istnieje tryb pracy aparatu obsługiwany głosem, bardzo przydatny zamiast samowyzwalacza. Inne opcje ustawień to różne tryby sceny, ISO i inne parametry, wykrywanie uśmiechu, stabilizacja obrazu, ochrona przed miganiem, znacznik GPS, dowolne dotknięcie dla zrobienia zdjęcia.

Filmy z głównego obiektywu są rejestrowane w 30 klatkach przy 1 920 na 1 080 pikseli, a przedni to 720p. Po wykonaniu fotki możemy zastosować filtry, przycinanie, obracanie, prostowanie i odbijanie, bardzo rozbudowaną edycję kolorów i jasności oraz obramowania.

Jan Domański

WADY

Czasem potrafi się przyciąć

Niezbyt wielka wydajność

USB bez OTG

Stary Android

ZALETY

Obsługa gestami i w rękawiczkach

Przyzwoite aparaty z różnymi funkcjami

Rozbudowana nakładka systemowa

Spore możliwości personalizacji

WERDYKT

Honor 3C to telefon naszpikowany ciekawymi funkcjami znanymi z droższych od niego konstrukcji. Szkoda, że wydajność w wymagających grach pozostawia trochę do życzenia i zabrakło takich rzeczy, jak USB OTG czy LTE, o przestarzałym systemie nie wspominając. Mimo wszystko za niecałe 600 zł dostajemy dobre aparaty, liczne dodatki i szerokie możliwości personalizacji, więc na pewne niedociągnięcia można przymknąć oko.