Stranger Things: The Game – recenzja. Bohaterowie serialu Netflixa na Androidzie i iOS!

Posted on 27 listopada 2017 at 19 grudnia 2017 by Aleksander Jurek

1458 0

Gra przygodowa pełna zagadek, zręcznościowych wyzwań i klimatu retro. Strangers Things na urządzenia mobilne to gra, która promuje najnowszy sezon tajemniczego serialu z Netfliksu. Sprawdziliśmy, czy nastrój telewizyjnego odpowiednika został przeniesiony do tej niewielkiej produkcji, i nie jesteśmy zawiedzeni.

Stranger Things to amerykański serial przeznaczony dla platformy Netflix. Jest tajemniczy, klimatyczny i mroczny, a opowiada o nadprzyrodzonych siłach, które zagnieździły się w małym amerykańskim Hawkins. Głównymi bohaterami są dzieci, ich rodziny i stróż prawa. Z okazji premiery drugiego sezonu, studio BonusXP przygotowało specjalną grę mobilną, której przejście pozwala na zobaczenie ukrytego zwiastuna najnowszego sezonu serialu.

Udane połączenie gatunków

Na wstępie trzeba zaznaczyć, że Stranger Things: The Game to miks. Z jednej strony autorzy przygotowali elementy przygodowe – sterujemy postaciami po miasteczku i okolicach, zdobywamy przedmioty, których należy użyć w innym miejscu bądź zanieść do konkretnej osoby, rozmawiamy z napotkanymi ludźmi i wchodzimy w interakcje z elementami otoczenia, np. z telewizorem.

Poza tym jest mnóstwo zagadek. Często są to wyzwania typowo puzzlowe. Czasami trzeba zwabiać misia, strzelając w pszczele gniazdo, innym razem jest to układanie skrzyń w odpowiednich miejscach czy manipulowanie laserami, tak aby wrogowie wpadali na pułapki i tracili życie.

Z drugiej strony jest to gra wybitnie zręcznościowa. Omijamy wrogów, unikamy pocisków czy laserów; przełączamy szybko postacie, aby jak najlepiej dostosować odpowiednią technikę do dynamicznie zmieniającej się sytuacji. Niektórych wrogów najlepiej na początku oślepić latarką, a potem wykorzystać szarżę Hoopera, żeby jak najszybciej dostać się do wroga.

Gra jest podzielona na dwa segmenty – w pierwszym swobodnie poruszamy się po Hawkins, możemy odwiedzać znane lokacje, m.in. posterunek policji, szkołę czy dom Byersów. Widać sporą dbałość o szczegóły, bo wszystkie lokacje są porządnie odwzorowane. Możemy także rozmawiać z ludźmi albo wykonywać proste zadanie polegające na przynoszeniu przedmiotów.

Drugim elementem rozgrywki są tzw. lochy, czyli skomplikowane poziomy, gdzie gra wystawia na próbę nasz spryt i zręczność. Każdy z tych etapów jest zakończony walką finałową i popycha fabułę do przodu. Wraz z jej rozwojem dostajemy do dyspozycji nowe postacie znane z serialu, które dzięki swoim umiejętnościom pozwolą ominąć pułapki, z którymi nie mogliśmy poradzić sobie wcześniej.

Bardzo fajnie został wykorzystany w grze „inny świat”. Nieco podobnie jak w grach z serii Silent Hill, gracz musi przejść fragment lokacji w alternatywnym wymiarze, ponieważ w rzeczywistym jest on np. zablokowany przez gęsty las.

Zbierz ich wszystkich

Zaczynamy grę z tylko jednym bohaterem, samym komendantem Hawkins, Hooperem. Dysponuje on przydatną szarżą. Jest także Nancy, która wymachuje kijem baseballowym, niszcząc stojące na drodze przeszkody albo powalając silniejszych wrogów. Lucas strzela z procy do potworów lub niedostępnych przełączników. Mike oślepia wrogów latarką, a Dustin kusi przeciwników czekoladowym puddingiem. Na pochwałę zasługuje to, że każda umiejętność jest faktycznie związana z serialowym odpowiednikiem postaci, a nie jest to tylko zestaw losowych mocy.

Chociaż cała gra jest stosunkowo łatwa do przejścia, to czasami pojawiają się fragmenty, które potrafią napsuć krwi człowiekowi. Horda przeciwników atakuje nas, gdy tylko pokażemy się na mapie, wpadamy na własne pułapki albo naciskamy złe miejsce na ekranie. To ostatnie jest szczególnie częste i irytujące, gdy gramy postaciami strzelającymi. Wystarczy, że wróg akurat przemieści się o centymetr, a nasz palec trafi na pustą przestrzeń na ekranie. Wtedy postać zmierza do celu, zamiast oddać strzał. Niejednokrotnie to wystarczy, żeby powtórzyć dany fragment całkowicie. Komfortowa gra jest również uzależniona od ilości posiadanego życia. Gdy mamy go cały zestaw, postacie mogą używać specjalnych zdolności.

W Stranger Things szukamy zaginionych krasnali, taśm z ukrytym trailerem, gofrów, losowych przedmiotów, ale także srebrników, które wypadają ze skrzynek pocztowych, krzaczków, beczek, skrzyń i wielu innych elementów. Za wykonywanie zadań otrzymujemy ćwiartki serduszek, a po zebraniu czterech otrzymujemy kolejny punkt życia. Element kolekcjonerski motywuje do grania, ponieważ samo przejście fabuły jest kwestią zaledwie kilku godzin zabawy. Stranger Things mogłoby być dłuższe, ale to nadal solidnie spędzony czas na faktycznym graniu, czego nie można powiedzieć o wielu produkcjach mobilnych.

Znakomita reklama i gra w jednym

Oprawa jest prześliczna – świetna grafika retro naprawdę dodaje klimatu, który jest tylko spotęgowany nastrojową melodią przygrywającą z głośników. Animacje są nieźle wykonane, a wrogowie – różnorodni. Lokacje także często się zmieniają, czasem są to jesienny las, laboratorium, kanały, biblioteka czy kamieniołomy. Trudno więc wskazać na istotne wady Stranger Things. Bossowie chociaż się różnią, nie stanowią żadnego wyzwania, co nieco zawodzi, ponieważ dotarcie do nich jest zazwyczaj znacznie trudniejsze. Czasami pojawiają się także nieznaczne błędy w grafice, chociaż nie zakłóca to gry w żadnym stopniu.

Stanger Things to przykład nie tylko interesującej formy reklamy, ale świetnej gry po prostu. Fantastyczna retro grafika idealnie wpasowuje się w klimat serialu. Zadziwiające jest, jak wiele aktywności zostało zawarte w tej grze, biorąc pod uwagę jej skale i fakt, że – bądź co bądź – jest głównie reklamą. Podróżujemy po miasteczku i okolicach, wykonujemy proste zadania dostarczycielskie, pokonujemy skomplikowane lochy, walczymy z bossami, kolekcjonujemy przedmioty. Właściwie można by mówić więcej, ale wystarczy, że przekonacie się sami, grając w Stranger Things – niezależnie od tego, czy jesteście fanami serialu.

Aleksander Jurek